Ο Σίνκλερ μοιράζεται κάθε σκέψη του, δίνοντας μία μοναδική δική του ερμηνεία. Η ερμηνεία αυτή συχνά έχει ακραίο χαρακτήρα και πάντα καταλήγει σε αισθήματα έντονα, είτε αυτοτιμωρητικά είτε πολύ καθοριστικά. Η μετάβαση από την αγνότητα και τη ζεστασιά του παιδικού του σπιτιού στην κρύα και αποκαλυπτική ενηλικίωση, τον γεμίζει με μία ανεξήγητη αρχικά διαύγεια που τον καθορίζει οριστικά. Ένα έντονα ανάγλυφο «σημάδι» ξεχωρίζει ακτινοβολώντας στη ψυχή του Σίνκλερ. Πριν από την πιο ανήσυχη αλλά συνάμα ανατρεπτική γνωριμία του με τον Ντέμιαν, το «σημάδι» αυτό ήταν παγωμένο και αδρανές μέσα του. Ζούσε κατακλυσμένος από φοβίες και ακροβατούσε μεταξύ του φωτεινού και του σκοτεινού εαυτού του. Ηθικός και μπερδεμένος, προσπαθούσε να προσηλυτιστεί στον καθωσπρεπισμό της οικογένειάς του, καταπνίγοντας κάθε αίσθημα εξόρμησης και δράσης εκτός από τα όρια του συνετού.
O
Ντέμιαν, είναι ένα
μεγαλύτερο παιδί, με ένα βλέμμα σίγουρο, αινιγματικό και διορατικό. Βλέπει κάτι
στον Σίνκλερ, νιώθει ότι μοιράζονται ένα κοινό πορτάκι στο μυαλό. Αργότερα
βλέπουμε ότι η επίδραση που έχει ο ένας στον άλλον οδηγεί στην ανακάλυψη κάτι
πολύ μεγαλύτερου. Ο μεγαλύτερος φίλος του Σίνκλερ του πυροδοτεί το ερέθισμα για
τρομακτικές αναζητήσεις και συμπεράσματα που παίζουν σε επανάληψη και
ζυμώνονται ασταμάτητα στο μυαλό του.
*Η φωτογραφία είναι από το εξώφυλλο του βιβλίου, εκδόσεις Καστανιώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου