Λόγια αγανάκτησης για τα γεγονότα στο ΑΠΘ

 Λυπάμαι για εσάς, για τις μικρές ψυχές σας και την κούφια σας καρδιά. Οι εικόνες που έφτασαν στα μάτια μου από τα επεισόδια και τα αίσχη στη πρυτανεία του ΑΠΘ με γέμισαν θλίψη και οργή. Ξέρω ότι δεν ντρέπεστε να προκαλείτε πόνο και να ασκείτε βία, να χτυπάτε κόσμο και κορμιά ανυπεράσπιστα. Δεν μπορώ να καταλάβω πως προχωράτε σε πράξεις τόσο βίαιες που κανέναν σεβασμό δεν εκφράζουν απέναντι στους ανθρώπους χωρίς να το σκεφτείτε, μάλλον γι’ αυτό έχουν βρει άλλους τρόπους να σας χαρακτηρίζουν και δεν σας λεν ανθρώπους. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι ούτε και αυτό σας ενδιαφέρει, η ψυχή σας έχει χαθεί. Δεν μου αρέσει να εκφράζομαι με λόγια σκληρά και λόγια μίσους γιατί δεν με εκφράζουν και δεν θέλω να θίγω κανενός την ανθρώπινη υπόσταση, σήμερα όμως, με αυτά που είδα πραγματικά έχω καταβάλει τεράστια προσπάθεια να μην πω λόγια που στη συνέχεια θα μετανιώσω. Θα πω απλά ότι λυπάμαι, ΣΑΣ ΛΥΠΑΜΑΙ.
‘Όποιος μένει αδιάφορος και ασυγκίνητος στα γεγονότα που συνέβησαν σήμερα στην πρυτανεία του Αριστοτέλειου Παν/μιου να πάει να κοιταχτεί, αλήθεια. Οι πράξεις αυτές πρέπει να καταδικάζονται από όλους μας, κανείς δεν πρέπει να μένει αμέτοχος. Ο ένας δίπλα στον άλλον, ενωμένοι να παλεύουμε για την ελευθερία μας, για τα ιδανικά μας, να γινόμαστε κάθε μέρα περισσότεροι…

(λίγη μουσική)